Το λιοντάρι του Αλτίκιο’ι” καί ποιήματα γιά τα Βουρλά.

ΛΙΟΝΤΑΡΙ ΠΡΟΦΙΛΑυτό είναι ένα από τα δύο μέλη ζευγαριού από αγάλματα λιονταριών Ιωνικής εποχής! Βρίσκεται έξω από τις πύλες του Altinkoy, Αλτίκιοϊ, κοντά στα Βουρλά!

Το Αλτίκιοϊ πλέον, είναι ένα ιδιωτικό συγκρότημα κατοικιών στην άκρη της ακτής του Αιγαίου,στον κόλπο του Σιγατζικιού,καρσί στη Τεώ. Είναι πλούσια αγροτική περιοχή με πολλά πεύκα και γεωργική δραστηριότητα!

ΕΝΩΣΗ ..

Κι αυτό είναι ένα ποίημα από το πρώτο βιβλίο του φίλου Θ.Ταβουλάρη με τίτλο «Στο ρεύμα της καρδιάς μου»

ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΩ

Ο νους μου ανεμίζει μακριά
στο πέλαγος του ορίζοντα χαμένος
και γίνετ’ ολοκαύτωμα η καρδιά
απ’ τον τόπο μου σαν ζω ξεριζωμένος.

Στην Πέργαμο,την Πόλη,στα Βουρλά.
Στο Κορδελιό,την Κίο και την Σμύρνη,
μον’ η οργή στις φλέβες μου χτυπά
για την πληγή π’ ο χρόνος δεν τη σβήνει.

Θα ξαναγυρίσω – θα ξαναγυρίσω
στη δική μου Ιθάκη τη δίψα μου να σβήσω.
Θα ξαναγυρίσω όχι δεν θ’ αργήσω
ήλιε της ζωής μου να σε προσκυνήσω.

Τα σήμαντρα αν σκούριασαν κι αυτά
κανείς δεν λογαριάζει την καρδιά μου
τ’ αδύνατα θα κάνει δυνατά
να σφίξω τα Βουρλά στην αγκαλιά μου.

το χρεος πινακιδα

Κι ένα ακόμη ποίημα από τη καλή φίλη Μαρίνα Ι. Προμπονά.

Στου Φιλωτιού μας τη γωνιά ευτυχής η συγκυρία !
Αντάμωσε με τα Βουρλά της Νάξου η κοινωνία…
Η συμφωνία έγινε και ας ακουστεί ως πέρα…
Μαζί Φιλώτι και Βουρλά …με της ψυχής τη βέρα …!

-
Πολλά στο χρόνο έχασαν … ,μα,μνήμες και ιστορία
δες, ανασταίνονται ευθύς μ αυτή την προθυμία …
Στου Φιλωτιού την αγκαλιά ,μα και στην προστασία
θα ναι για πάντα τα Βουρλά … κι αυτό έχει πιο αξία … !

ΚΑΦΕΝΕΣ ΜΠΑΤΗ ΠΟΝΟΣ ΚΑΙ..

Κι΄άλλο ένα,δημώδες αυτή τη φορά.

Κατακαημένο Αϊβαλί και παινεμένο Αϊδίνι
χαροκαμένο Εσκή Σεχήρ αρχοντοπούλα Σμύρνη.
Κλάψτε για το Καραχισάρ και για τα Μοσχονήσια,
δουλεύει ο Χάρος στα Βουρλά κι ο θάνατος στην Προύσσα.

 

Το ποίημα της Έφης Καγξίδου γιά τα Βουρλά.

Ποίημα  Έφης Καγξίδου.

Ενα ακόμα,του Βαγγέλη Ατρα’ί’δη.

Μέλλον παρόν και παρελθόν,μια μήτρα τα γεννάει.
Η μνήμη φέρνει ανάσταση και αλί σ΄όποιον ξεχνάει.
Κι αν γίνεις πλάτανου κορφή όσο ψηλά και αν φτάσεις
θα ΄σαι μηδέν του μηδενός τις ρίζες αν ξεχάσεις.
-
Αυτά που είδα και έζησα και τόσα και άλλα τόσα που είχα.
Που ΄χα την τύχη κι άκουσα απ΄ των παλιών τη γλώσσα,
θα περιγράψω στο χαρτί νέα και περασμένα
Μικρά Ασία μάνα μου για σένα από μένα.
-
Μικρασιάτικη σπορά,Βουρλιώτικη η φλέβα,
οι αναμνήσεις ασανσέρ ανέβα και κατέβα.
Σαν είχα πάει εκδρομή στην Άγια Μικρασία,
εκεί στη Σκάλα του Βουρλά πήγα στην παραλία.
-
Κι αν άλλαξαν τα χρώματα οι ρίζες μας κρατάνε
Μικρά Ασία και Βουρλά μες την καρδιά μας θά ΄ναι.
Άλλα να λες για τα πουλιά και να ΄σαι νιό γεννούδι
κι άλλο στου τόπου το χαλί,να ΄σαι ιστός και χνούδι.

 

ΠΟΙΗΜΑ ΒΟΥΡΛΩΝ

 

΄΄Το χρέος΄΄,του ΦωΚά Βουρλιώτη.

Κάηκε μάνα ο Βουρλάς
χαθήκαν τα παιδιά μας.
Μαυρίλα γύρω απλώθηκε,
κάψαν την Παναγιά μας.
-
Τα δάκρυα μου ποταμός
χυθήκανε στη Σκάλα
κι αυτά που ΄δαν τα μάτια μου,
ξεσκίσαν τη καρδιά μου.
-
Να τα ξεχάσω δε μπορώ,
δε πρέπει,δεν αρμόζει
κι η δόλια η πατρίδα μου
τη μνήμη μου στοιχειώνει.
-
Για τις επόμενες γενιές
το χρέος το δικό μου,
για τα Βουρλά να ιστορώ,
μέχρι το θάνατό μου.

 

ΤΑ ΒΟΥΡΛΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ1

 

 

This entry was posted in Χωρίς κατηγορία. Bookmark the permalink.

Comments are closed.