Παραδοσιακό τραγούδι της Μικράς Ασίας, γνωστό και πολύ δημοφιλές σε ολόκληρη την Ιωνία. Το τραγούδι προέρχεται από τα Βουρλά της Ερυθραίας Μικράς Ασίας. Οι κάτοικοι των Βουρλών το θεωρούν το χαρακτηριστικότερο τραγούδι τους, κάτι σαν τον “εθνικό τους ύμνο”. Ανήκει στην κατηγορία των γνωμικών τραγουδιών και έχει ως θέμα τα πάθη του έρωτα και την εκδίκηση από ερωτική ζήλεια. Η επωδός του σε δίσημο γρήγορο ρυθμό, τραγουδιέται συνήθως απ’ όλη την παρέα και χορεύεται στον κινητικό ρυθμό του συρτού χορού. Συνήθιζαν να το λένε οι μερακλήδες στο τραπέζι, στα διαλείμματα του γλεντιού.
Κάντε copy paste ……. https://www.youtube.com/watch?v=EGCirMJ5pvM&t=130s…..και απολαύστε το.
Οι στίχοι:
Μια μαύρη πέτρα του γιαλού Λούλα μου, ξανθούλα μου
θα βάλω προσκεφάλι λε, λε, λε, λε, λε κουρμπάνι μ’ , λε
κι ό,τι τραβάει το κορμί Λούλα μου ξανθούλα μου
τα φταίει το κεφάλι λε, λε, λε, λε, λε, κουρμπάνι μ’ , λε.
Τρεις πήχες φίδι θα γινώ Λούλα μου, ξανθούλα μου
τη μέση σου να ζώσω λε, λε, λε, λε, λε κουρμπάνι μ’ , λε
κι αυτό το μόρτη π’ αγαπάς Λούλα μου, ξανθούλα μου
να στόν εφαρμακώσω λε, λε, λε, λε, λε, κουρμπάνι μ’ , λε.
Άιντε, άιντε μπάρμπα Γιαννακάκη,
πού ν’ το, πού ν’ το, πού ν’ το Μαριγάκι;
Ψαράκια τηγανίζει μεσ’ στο μαγεριό.
Άστα να καούνε κι ας έβγει να το δω.
Άιντε, άιντε μπάρμπα Γιαννακάκη,
πού ν’ το, πού ν’ το, πού ν’ το Μαριγάκι;
Ψαράκια τηγανίζει μεσ’ στο μαγεριό.
Εγώ θα σου το πάρω, γιατί το αγαπώ.