Οι Βουρλιώτες είναι ένα χωριό της κεντρικής βόρειας Σάμου στις πλαγιές του όρους Άμπελος.
Οι Βουρλιώτες ανήκουν στα χωριά που δημιουργήθηκαν γύρω στα 1600 κατά τον εποικισμό της Σάμου από την οθωμανική αυτοκρατορία μετά την περίοδο της ερήμωσης (1470-1570 περίπου). Στον Ιωσήφ Γεωργειρήνη οφείλεται μια περιγραφή γραμμένη το 1677. Ο Γεωργειρήνης αναφέρει ότι είναι αποικία των Βουρλών, μιας μικρής πόλης κοντά στη Σμύρνη. Υπήρχαν τότε περί τα εκατό σπίτια και μια εκκλησία.Συγκεκριμένα στην περιγραφή της νήσου Σάμου ο αρχιεπίσκοπός της, Ιωσήφ Γεωργερίνη[1666-1671] γράφει τα ακόλουθα:
”Επί της κορυφης του όρους αυτού υπάρχει χωρίον Βουρλιώται καλούμενον,αποικία των παρά τη ΣμύρνηΒουρλών,έχον 100 περίπου οικίας”.
Η κύρια απασχόληση των κατοίκων ήταν στην υλοτομία, δεδομένου ότι η περιοχή καλυπτόταν από δέντρα κατάλληλα για την κατασκευή οικοδομών και πλοίων. Αναφέρει επίσης την κοντινή Παναγία του Βροντά.
Παραδοσιακή αρχιτεκτονική των Βουρλιωτών
Το 1702 πέρασε από τους Βουρλιώτες και φιλοξενήθηκε στη μονή Βροντά στις τρεις μέρες μιας κακοκαιρίας ο περίφημος γάλλος περιηγητής και βοτανολόγος Ζοζέφ Πιτόν ντε Τουρνεφόρ.
Λίγο πριν το 1900 οι Βουρλιώτες αριθμούσαν 388 σπίτια με 1476 κατοίκους, σύμφωνα με τα Σαμιακά του Επαμεινώνδα Σταματιάδη. Ο τελευταίος αναφέρεται και στο χρονικό της δημιουργίας του χωριού και παραθέτει την άποψη ότι οι πρώτοι κάτοικοι ερχόμενοι από τα Βουρλά δημιούργησαν οικισμό στο Παλαιοχώρι (σήμερα πάνω από τον Κάμπο Βουρλιωτών), αλλά εξ αιτίας των πειρατών υποχώρησαν προς τη σημερινή θέση του χωριού. Ωστόσο η τοποθεσία αυτή ήταν κατοικημένη πριν την ερήμωση της Σάμο