Πέτρος Βακάλογλους, ο Βουρλιώτης πρόδρομος του Μπα’ι’ρακτάρη.

Ο Πέτρος Βακάλογλους υπήρξε μία προσωπικότητα ιδιαίτερα αξιοσημείωτη γιά πολλούς,της Ελληνικής Πολιτείας κατά τον 19ο αιώνα.
Γεννήθηκε στα Βουρλά το 1807 ή κατ΄άλλους το 1809.Γιά τον πατέρα του λέγεται πως ήταν αρκετά πλούσιος και πως βοήθησε χρηματικά τους επαναστάτες της Σάμου.Το ανακάλυψαν όμως οι Τούρκοι και έσφαξαν αυτόν και τη γυναίκα του,τη δε περιουσία του την λεηλάτησαν.
Ο Πέτρος μαζί με ένα αδελφό καί μιά αδελφή του κρυφτήκανε στην εξοχική κατοικία της αδελφής της μητέρας του κι έτσι γλυτώσανε.Οι κίνδυνοι όμως από τη συνεχιζόμενη τουρκική καταδίωξη ήταν πάντα υπαρκτοί κι έτσι ο Πέτρος με τους δικούς του αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη γενέτειρά του και να καταφύγει στην αγωνιζόμενη,επαναστατημένη Ελλάδα.Εδώ με το ψευδώνυμο Πέτρος Βουρλιώτης κατατάχθηκε την 1η Μαρτίου 1827 στο στρατιωτικό σώμα του Φαβιέρου και συγκεκριμένα στο 2ο Τάγμα Πεζικού του τακτικού στρατού,όπου πολύ γρήγορα ξεχώρησε με τη γενναιότητα και τα άλλα προσόντα του.Ελαβε μέρος στην εκστρατεία της Χίου και έφτασε μέχρι το βαθμό του Επιλοχία.Το 1836 τιμήθηκε με το Χάλκινο Αριστείο του Αγώνα και στη συνέχεια μετατάχθηκε στο νεοσυσταθέν Σώμα της Χωροφυλακής με το βάθμό του Ενωματάρχη β΄τάξεως.

Το 1837,με το από 14 Μαρτίου Βασιλικό Διάταγμα,του επετράπη να λάβει το πραγματικό του όνομα Π.Βακάλογλους,γεγονός που είχε καθυστερήσει να πράξει μέχρι τότε,φοβούμενος μήπως οι παραμένοντες στα Βουρλά συγγενείς του υποστούν διώξεις και καταστροφές εκ μέρους των Τούρκων.Στις 18 Σεπτεμβρίου 1839 έλαβε τις επωμίδες του Αξκου προβιβασθείς σε Υπομοίραρχο γ΄τάξεως και κατόπιν με τη σειρά σε Μοίραρχο.
Σημειώνονται ιδιαίτερα και εξαίρονται οι επιτυχίες του ως Αξκου Χωροφυλακής.Κατόρθωσε να εξαρθρώσει τη ληστεία και να εξοντώσει πολλούς ληστές οι οποίοι δρούσαν στη Στερεά Ελλάδα και στη Πελοπόνησο.Εφήρμοζε όχι στρατιωτικές αλλά κυρίως αστυνομικές μεθόδους και επετύγχανε χωρίς μεγάλες θυσίες τις αποστολές του,παρ΄όλο που κατά την περίοδο εκείνη ο αγώνας Χωροφυλακής και ληστών ήταν αιματηρός σε αμφοτέρους.Χαρακτηριστικό είναι αυτό που λέγανε γιά τον Νταβέλη.Ο διαβόητος ληστής βλέποντας να διαλύεται η συμμορία του,εξ αιτίας των μεθοδικών καταδιωκτικών ενεργειών του Βακάλογλου του έστειλε πολλές φορές σημείωμα,προσπαθώντας να τον προκαλέσει χωρίς επιτυχία,που έγραφε:
–Ρε Μοίραρχε,σαν σου βαστά,δεν έρχεσαι να ρίξουμε δυό τουφεκιές.

Κατά τον Ιούλιο του 1870,ως Τχης της Χωροφυλακής,λόγω των ειδικών προσόντων του στην καταδίωξη της ληστείας διορίζεται Νομάρχης Ακαρνανίας ,επειδή ο νομός αυτός εμαστίζετο ιδιαίτερα από τους ληστές.
Οταν δε τον Δεκέμβριο του ιδίου έτους ανέλαβε Πρωθυπουργός και Υπουργός Εσωτερικών ο Αλεξ.Κουμουνδούρος,τον εκάλεσε και του ζήτησε να υποδείξει μέτρα αναδιάθρωσης της Χωροφυλακής,σε μιά περίοδο ιδιαίτερα κρίσιμη γιά την υπόστασή της ως Σώμα,δεδομένου ότι αν και προσέφερε σοβαρές υπηρεσίες στη χώρα εν τούτοις υφίστατο λυσσώδη επίθεση από τους πολιτικούς και εκινδύνευε να διαλυθεί.
Το υπόμνημα που υπέβαλε τότε στον αρμόδιο Υπουργό ο Π.Βακάλογλους θεωρείται ένα σημαντικό κείμενο από τους ιστορικούς της Χωροφυλακής και αναμφισβήτητο στοιχείο της μόρφωσης του συντάκτη,ασυνήθιστης γιά τα αστυνομικά ζητήματα της εποχής εκείνης.
Πέθανε στις 6 Ιουλίου 1884 σε ηλικία 77 ή 75 ετών.

Ο τύπος της εποχής έγραψε για τον Π.Βακάλογλους εκείνες τις ημέρες.
Εφημερίς ”Αιών”,Αθήνα 10-7.1884:
”Εν Χαλκίδι απεβίωσεν ο απόστρατος Ανχης της Χωροφυλακής Πέτρος Βακάλογλους,εκ των καλλίστων αξιωματικών,χρηματίσας δε και Δντής της Αστυνομίας Αθηνών και Νομάρχης εφ΄ικανά έτη,διακριθείς δε ιδίως επί τη καταδιώξει της ληστείας.”