Εκατό χρόνια μνήμης από τη μικρασιατική καταστροφή.

Σήμερα,εκατό χρόνια μετά το ξεριζωμό.
Σήμερα που οι μυρωδιές και τα αρώματα,από τις μικρασιάτικες αλησμόνητες πατρίδες,δύσκολα τρυπώνουν στα διαμερίσματα των τσιμεντουπόλεων όπου κατοικούμε εμείς,οι απόγονοι των μικρασιατών προσφύγων.
Σήμερα που οι φωτογραφίες έχουν πιά ξεθωριάσει και δεν ακούγεται η φράση ”θα επιστρέψουμε”.
Σήμερα λοιπόν,εκατό χρόνια μετά τη καταστροφή.
Εκατό χρόνια μετά τη γενοκτονία,η συλλογική μνήμη είναι εδώ.
Παρούσα.
Κανείς μας δεν έχει ξεχάσει.
Και αυτό από μόνο του σίγουρα είναι νίκη.
Μεγάλη νίκη.
Νίκη κόντρα στη λήθη και σε όλους αυτούς που θέλουν να ξαναγράψουν την ιστορία μας κατά πως τους συμφέρει.
Νίκη κόντρα σ΄αυτούς που δε μας υπολογίζουν και μας έχουν ξεγράψει.
Τώρα πιά,”οι ματωμένες μνήμες μας,οι Ιωνικές μας νύχτες και οι ελληνικές μας αντοχές,απέδειξαν ότι μπορούν και νικούν το χρόνο”!

Κι ας μη ξεχνάμε.

Πάγιο και διαρκές αίτημα η άμεση ίδρυση έδρας Μικρασιατικών σπουδών σε Ελληνικό Πανεπιστήμιο.